Xatirə Rəhimbəyli : - Sən dövrana keç...
Adın bir qorxulu kabusdu ,gəzir
Qırıq qəlb ,soluxmuş göz arasında.
Axşamdan səhərə ulayır adın ,
Viranə ürəyin xarabasında.
Daha sevgim məzar ,yaddaşım ilan ,
Gözlərim sulğuclu küp qpağıdır.
Zəngin xəyalların xəzinəsində,
Yaşıl-yaşıl yanan din bayrağıdır .
Mən daha nə deyim...Ömrüm nağıldı ,
Eh,orda sən vardın ,
Orda sən yoxsan ...
Dərədən sel kimi tökülən ömrüm
Bu ölümlü yoldan qayıdacaqsa...
Düşəcək bəxtimə üç alma onda ,
Bu payı özün böl,barı özün seç.
Mən qəm yedim doydum ,yerə keçəcəm ,
Sən buğda yemisən ,sən dövrana keç.