(nostalji poema)

Salam,

yaşıl gözlü yaşıl şəhərim!

Yenə yazdı...

Yenə bu yazın

ürəyimi yaşıl-yaşıl yazdı.

Yaddaşı üşüyən

küçələrdə yaddaşım azdı...

Gəncliyimin ətrini

qoxlamaq istəyirəm.

Ömrün küləyi

uzaqlara aparır

arzumun əli uzanmış qoxunu...

Yaddaşımda

yer yoxdu dəfn edim

bu yamyaşıl qorxunu…

Şeirimin

unudulmuş misrasıdır

bu xiffət qoxulu küçə…

Dəmirağac yarpaqları

xəfif-xəfif yelpikləyir

ürəyi getmiş xatirələrin üzünü…

Daha yoxdu

Cəlalının çayxanası,

çoxdan solub

gəlin xatirələrin xınası…

Sözlərim hürkə-hürkə

boylanır misralardan ...

Qabağımda

sair Vaqif Huseynovun həsrətiylə

buğlanır bir stəkan çay...

Burda

edam olunmus ağaclara

salavat çəkirəm.

Sonra

həsrətimin üstündən

asfalt çəkirəm…

Gözlərimdən damcılayır

bir misra Tərlan,

bir misra Nurəddin,

bir misra Cavidan

bir misra Zahir Əzəmət

və bir cümlə Qafar Cəfərli…

Xəyalım uzaqlarda

baxışlarım Lənkəran yağışının

göz yaşını silir astaca...