ÜRƏYİ deyirəm, ÜRƏYİ

ürəyin axırmı bir sözə sarı,

ey sən, önündəki söz süfrəsimi...

çoxmu ucalacaq qəm hasarları,

qıra bilmişikmi bircə tilsimi...

olanım bir yoldu, gedirəm onu,

əsla həqiqəti kimsə danmasın;

elə yandırmaq ki, sevgi odunu,

o odun içində

ürək yanmasın...

sızır bir çeşməyə doğru ürəyin,

alnını söykəyir bir damlasına...

ovcunda küldümü arzun, diləyin,

təki bir nəfəsdən dağılmasın da...

sən ki bələdsən ha

duyğularıma-

anma, xatırlama məni bir daştək;

qoy döyünsün elə ürəyin, amma

heç vaxt çırpınmasın yaralı quştək...

yoluna ən yumşaq otlardan döşə,

qanla işləsə də, bəslənmir qanla;

Mayası eşq ilə yoğrulubdu, hə-

ürəyi deyirəm ürəyi, anla...