Yenə mövsüm bahardı, yenə yağışlar yağır,

Mən səndən ayrılandan dəyişən illər olub.

Sənə tərəf gəlirəm, sən ki bunu bilirsən,

Ünvan eyni ünvandır, dəyişən yollar olub.

Əllərim uzandıqca sənin sevgi yoluna,

Ömrün beşinci fəsli canımı məskən seçir.

Hamıya elan etdim, yer-göy şahiddir buna,

Sənə olan ümidim zülmətimə nur saçır.

Necə sevirəm səni, bir sən bilirsən, bir mən,

Arada unudursan, - itir gecəm-gündüzüm.

Təmizləyib ruhumu şübhədən, vəsvəsədən,

Yenə sənin sevginlə aydınlanır göy üzüm.

Küsəndə öz dilimi edirəm dilim-dilim,

Gözə dəyən sınıqlıq ondandır, yolüstüdür…

Vüsala can atıram, ulu, uca sevgilim,

Bura göyün altıdır, ora göyün üstüdür.

Çalışıram dediyim söz qarışıq olmasın,

Mən ağır qəm yüküyəm, dünya sabun köpüyü.

Tut əlimdən, sağ gəlim, ruhum yara almasın,

Yoxsa baltalayarlar başıkəsik kötüyü.

Can şamımın ipini alışdırıb intizar,

Odlanıbdır eşqindən ürəyimin telləri.

Kimsə bilməz nə üçün eləyirəm ahu-zar,

Xəyalınla keçirəm tikanlı məftilləri.

Adiləyəm, sənindir hər hərf, hər söz, hər sətir,

Bilirsən ki, burada səni sevən qadın var.

Gözlərim yolda qalır, hərdən bir nəzər yetir,

Köksümün altına bax, doxsan doqquz adın var.