Axdıqca – yolu durulmağdı suların,

İçimdəki ağrılardan çölə çıxdım !

Adam şəkliylə bəzəyib yolları

yeriyirdim üstündən içimdəki ağrıların,

yeyirdim zamanın rəng-rəng payını ,

dünya bu çölün içindən üzə çıxırdı !

Səs var idi səssizliyin içində

Tanrının nəfəsi gəlirdi !

Hamı yolun içinə öz süfrəsini salmışdı,

hamı yeməyə öz nəfəsini gətirmişdi !

çadır-çadır qurulurdum,

çay-çay durulurdum,

yol-yol yeriyirdim !

Adam gördükcə durulurdu dünya,

Adam-adam qurulurdu dünya !

İlahi !

Ruhum lüt görünməsin deyə

tikdiyin bu ət bədənin

göy üzünə yuyub kirini

çöldə içimin ipindən asdım !

Quruldum,yeridim,duruldum,

Yuyuldum İlahi !

Səssizliyin içindən gələn səsin-

İçindən asıldım !