Faiq Balabəyli : - HƏLƏ KÜLƏKDİR ƏSƏN

Qorxudan əsmir ürək-
Hələ küləkdir əsən,
Yeri-göyü dağıdır,
İncikdir buludların göydə qərib duruşu
Ağ buludlar göylərin qalxan ağ bayrağdır
Sanki uduzub durub bir amansız vuruşu.
Tiyəsini qan örtmüş yerə düşən xəncərin
Qəbzəsindən qan damır
yaralı döyüşçünün
alnında tərə batıb.
Uzaqda, çox uzaqda
gövdəsinə çırpılan amansız ləpələrdən
gəmi necə qorunur- lövbər zəncirin dartıb.
Hələ əsən külək də vəd etmir yaxşı heç nə
Ümmanda ruha dönən biçarə gəmilərin
zor düşüb yelkəninə;
İçi havayla dolub,
necə dönsün bu yolu?
Dalğalardan gizlənib, dəryada gecə vaxtı
fırtınanın cənginə özünü atsın necə.
Sükanın arxasında dayanan kimdir axı
şimaldan əsən külək şturvalı oynadır
Biz beləmi doğulduq, biz beləmi böyüyək
biçarə bir gəminin heyyətinə yazılan
saxta, yaltaq qaydadır.
Bu yorğun ayaqların üstündə gəzən bədən
Görən niyə dincəlmir,
axı niyə və nədən?
Təlatümlü havada ləngər vuran gəmidən
Gör necə imdad udur, çarəsiuz qaldığından
Yosunlar necə tutub gəminin gövdəsindən.