Bitdiyi yerdə başlayan sevgi

Bitdiyi yerdə başlayan sevgi,

Hələ firtınalar zamanı deyil,

Hələ çalınmamış eşqin son zəngi

Əlvida deməyin zamanı deyil.

Yanımda olmasan  bu yazı  deyil,

Qəlbimdə  olmasan bu  ürək deyil,

Sənsiz  qalan  ömrə  sən  ömür demə,

Sənsiz  bircə günüm olar bircə  il.

Mən səni özümdən çox istəyirdim

Buludmu olmusan,Günəşmi saçan

Səhərlər qəmindir gözümü açan,

Hərşeydən dəyərli olsa da bu can –

Xəbərin olmadan qurban elədim

Mən səni özümdən çox istəyirdim

Ürəyin qəlbimdən qırıldı haçan?

Yelkənin əmrində hansı küləyin?

Yaman dözülməzdi saldığın hicran-

Mən səni özmdən çox istəyirdim

Həsrətin canımda  şimşəkdən ötkəm,

Çiçəkdən zərifim,ipəkdən incəm,

Ümid pərvanəmsən-özüm sönüncən,

Ocaqda alovum,közüm bilirdim,

Mən səni özümdən çox istəyirdim

Yerin hansı aləm,hansı məkandı?

Qəlbini ovudan hansı kamandı?

Düşünmə-dediyim keçmiş zamandı

Allahın xətrinə bu cürə dedim

“Mən səni özmdən çox istəyirdim”

İndi

Şaxtalar dolaşar sevgi bağında,

Qoymaz budağıma bar gələ indi,

Qismət necə qıyar bahar çağımda

Şəvə saçlarıma qar gələ indi?

Daha qapınızda qalmaz izlərim,

Sındı qədəmlərim,tutmur dizlərim,

Özümü istədin,sevən  gözlərim

Sənə baxmaq üçün kor gələ indi?

Axı sevdiyini yar belə qırmaz,

Çeşməyə enəni ilan da vurmaz,

Görməsəm,nurunu da gərəyim olmaz-

Həyatım möhtacdı  kölgənə indi.

Sənsiz elə bədbin –fağıram,gülüm,

Gəlmədin-qorxuram çağıram,”gülüm”,

Bunun sonrasında qorxuram gülüm,-

Məni salmısansa bu günə indi.

Bilmirsən,nələrə sinəmi gərdim,

Az qala Tanrıya gizliydi dərdim,

Hər bir təqsirından ,vallah,keçərdim

Sıxıla bilsəydim köksünə indi

Tək bircə arzum var-qəlbini görəm,

Könlündə yurd salan İblisi görəm,

Çəkdiyim ahları elə hönkürəm,

Dəli fəryadımdan  səksənə indi.

Yetməzmi bu qədər aralı qaldıq?,

Urəyi qubarlı,yaralı qaldıq,

Qayıt,qurban olum,bu cur ayrılıq,

Nə sənə gərəkdir,nə mənə indi...

Ürəyim

Gülmədi üzünə bu səhərin də;

Qələm ol, kağız ol,daş ol, urəyim!

Qala bilmirsənsə əgər yerində,

Gözümdə bir gilə yaş ol,urəyim!

Bu eşq çiçək kimi əzəcək səni,

Sızlada-sızlada üzəcək səni,

Vallah,dünya bir gün gəzəcək səni,-

Dövranla bir azca xoş ol,ürəyim.

İpək yelkəninə fırtına doldu,-

Dedim-”Üz tutduğun bəlalı yoldu!”

Sən məmim sinəmdə;o,durna oldu-,

Bacarsan telinə qoşul,ürəyim .

Kömürdən ziyadə qanını boşalt,

Sevmirsə,dalınca bir qara daş at,

Sənə yalvardım ki,”ömrümü yaşat”,

Demədim-“köçəri quş ol,ürəyim”.

Can elə möhtacdı,ürək,rəhminə!

Sevən Tamamın qayıt  qəlbinə,

Bu eşqin baharı düşmürsə sənə-

Sevgiyə ömürlük  qış ol, ürəyim...