Saqif Qaratorpaq : - Necə qaçım,bilmirəm,

Necə qaçım,bilmirəm,
Bu boşluğun içindən.
Nə qaldı əllərimdə
Ötən günün köçündən?
Boşunamı xərclədim,
Qismətə düşən vaxtı?
Çəkilib tənhalığa
Qınadım yenə baxtı.
İçimdəki ağrını
Bir nəğməylə ovutdum.
Dalıb bir xatirəyə
Öz-özümü unutdum...
Gecə bircə qədəhmiş,
Çəkdim başıma,bitdi...
Ilin,günün,saatın
Hesabı birdən itdi.
Danışdı şəkildəki
Çoxdan susan o uşaq.
Gül açdı öz əlimlə
Sinəmə çəkdiyim dağ...