Şakir Xanhüseynli :- VAQİF BAYATLININ GÖYÜZÜNDƏ OTLAYAN ATLARI

Vaqif Bayatlının
göyüzündə otlayan atlarına baxıb
yerüzündə hələ də piyada qalanları
düşünürəm...
göyüzü çəmənində xoşbəxtcəsinə,
ləzzətlə ot qırpan o atları,
o atları göyüzünə qaldıran qanadları
öz çiynində hiss edən
nə qədər adam var?
qanadlı atlar,
sizin göyüzündəki yuvanıza baxmaq,
o yuvalardakı körpə qulunların hələ
bərkiməmiş dırnaqlarından qopan
qığılcımları birnəfəsə başıma çəkməyi
necə istəyirəm, bir bilsəniz!
siz yüyənlənməyən,
insanın ən özgür xəyallarını yaşadan
məxluqlarsınız,
nə yaxşı ki, heç olmasa şeirlərdə,
nəğmələrdə varsınız!
suz həm də
bəlkə otladığınız bir otlaq yeri də
özünüzlə qaldırmısız göy aləminə, hə?
əlbəttə, yer alınıbsa sizin də əllərinizdən,
yox, ayaqlarınızdan,
onda göyə yol tapmaq çabanızı
dörd əllə alqışlayıram mən!
ulduzları imsiləyən burnunuz
heç vaxt otladığınız yerlərin qoxusunu sizə
unutdurmaz,
elə adamlar da var,
yıxılsalar da, özlərini yerə vurmaz,
əslində, onların yerdə sürünməyi
qürurlarını ayaq altına atmamaqdan qaynaqlanır,
köləsinə çevrilmək istəmirlər saxta ad-sanın,
ucuz şöhrətin,
həmişə başı dik olmağı tərcih edirlər
nə qədər olsa da çətin!
ey göy üzünü özünə məskən seçən əbədi xəyallar,
ilk dəfə ayaq basdığınız yeri- torpağı
unutmamağı,
bu haqqı əsla nəfsinizlə kirləndirməməyi
önərirəm sizə,
qurd düşməsin qəlbinizə,
diz çökmədən,
boyun bükmədən,
bir ələ su tökmədən
mənəvi şahlıq mərtəbəsində qalmağın
dadını çıxarın ömrünüz boyu,
auuu, auu!
göyüzü çəməniniz
Tanrının sizinçün sərdiyi ilahi süfrədi
həmişə açıq.
ruhumuzsunuz,
sizi aşağılara endirmək
ağlımızın ucundan belə keçməz,
biliniz artıq!..
İyun 2025