Evimiz gözləyir məni uzaqda,

gözləyir həyəti-bacası ilə...

Gedib dayanımmı qapı ağzında,

girməyim, keçməyim içəriyə heç,

Eləcə

bir nəfəs alım qayıdım,

azcana

durulsun qanım, qayıdım...

Evimiz gözləyir məni uzaqda,

mən, axı,

əsla unutmadım bu yaxınlığı...

Qoy qəzəbi olsun doğma səslərin,

lap əsəbi olsun,

Kimsə üz turşutsun,

töksün qaşqabaq,

onda bir doğmalıq

görüm mən ancaq...

Evimiz gözləyir məni uzaqda,

Hüznlə səslənir

nəğməm, bayatım,

Hə, gedim,

bəs kimi yatdığı yerdən oyadım?

kimə deyə billəm, dur, daha bəsdir,

Allah yaratmayıb

insanı həmişə yatmağa, bəsdir;

Qalx, atam, bir soruş halımı mənim,

yanmışam,

yığ, topla bir yerə külümü mənim...

Evimiz gözləyir məni uzaqda;

eh, canı yananlıq elə bu imiş,

Yaddan çıxmamaqlıq elə bu imiş,

Özünü

bir də gedib görrəm ümidi ilə

yerə yıxmamaqlıq elə bu imiş...

Evimiz gözləyir, mən gözləyirəm,

Dönüb bir ac quşa

dən gözləyirəm...

2025