Nə olsun ki, yanaşıram

adın bilmədiklərimə.

Mən şeir yazmıram, xanım,

dadın bilmədiklərimə.

Hayandansan, haralısan

elə də maraqlı deyil.

Heç səndən əvvəlkilər də

dünyanın maralı deyil.

Gah nazını, gah fikrini,

gah da yükünü çəkirəm.

Mən yazıq çarmıxa gedən

İsa çəkəni çəkirəm.

Vurulmuşam,

divarına

vurulan bir şəkil kimi.

Çəkirsən məni özünə

quraqlıqda çat-çat olmuş

torpaq suyu çəkən kimi.

İydə ağacı altından

qıraq ol, xatası çıxar.

Bu sakit may gecəsinin

fevral ayı səsi çıxar.

Mən şeir yazmıram, xanım,

dadın bilmədiklərimə.

Nə olsun ki, yanaşıram

adın bilmədiklərimə.