Kəramət : - MƏNƏ ELƏ GƏLİR Kİ

MƏNƏ ELƏ GƏLİR Kİ, İMZALARI, TARİXLƏRİ GÖTÜRMƏK LAZIMDI YAZILARDAN, ONA GÖRƏ YOX Kİ...MƏNİM ÜÇÜN İMZA VƏ TARİX HEÇ NƏ İFADƏ ETMİR, YAZININ-HADİSƏNİN ÖZÜ VAR, BU ŞEİRİ DƏ VİDADİNİN ÖLÜMÜNDƏN SONRA (1993 ?) YAZMIŞAM...AMMA FİKRİMİ ƏSASLANDIRMAĞA ÇALIŞACAĞAM...YƏNİ NİYƏ BELƏ DÜŞÜNÜRƏM
Özü qərib, qəbri qərib
Vidadi Məmmədov adlı birisinə
"Volçıy-vorot" məzarlığı,
kasıb bir qəbir...
qəbir üstə gül əvəzi
üç badə var
qara çörək, acı bibər,
bir tikə pendir...
Aralıda məzarçı
elə şövqlə qəbir qazır
Buğlanan torpağa baxıb
adamın ölməyi gəlir.
Üç badə var,
Sağlıq deyir bir nəfər
"Vəsiyyət eləmişdi:
- Qəbrimin üstündə yeyib-içərsiz
Bəlkə ruhum dincələ".
Qaldı qəbir üstündə
Üç badə üç gül kimi,
bomboş araq şüşəsi
balaca baş daşıydı.
Gələndə üç nəfərdilər
Gedəndə dörd oldular