Atdılar zindana Xəlil Rzanı,

Müşfiqi yenidən güllələdilər.

Əşrəf Şəfi

Sağ ol, qardaşım Əşrəf,

Ağlatdı şerin məni.

Qansız generalların

Ağlamadım önündə.

Dolu avtomatların,

Paqonlu cəlladların ağlamadım önündə.

Ömrün qanlı-qadalı, qasırğalı günündə

Növ-növ istintaqların,

Qan içən, ət çeynəyən

Stajlı alçaqların ağlamadım önündə.

Ağlatdı şerin məni.

Dibsiz zülmətxanada görünmədi göz yaşım.

Baş daşına bənzəyən divarlar arasında

Paslı, tikan məftilli hasarlar arasında

Biləkləri bağlayan,

Ciyərləri dağlayan qübarlar arasında

Görünmədi göz yaşım,

Şerin ağlatdı məni…

Təyyarə qanadında gətirmişdi Firəngiz,

Bakından Moskvaya – «Azadlıq paytaxtına»!

Çıxardı çantasından əlləri əsə-əsə,

Oxudum birnəfəsə, yaş yandırdı gözümü,

Bütün pəhləvanlardan

Güclü sandım özümü

2000 kilometri birnəfəsə adlayan

Simurq quşudu şerin

Su istəsə göz yaşı, ət istəsə can verim

Simurq quşudu şerin

Sağ ol qardaşım Əşrəf, çıraq oldun gözümə

Hərlənən planetin gücü gəldi dizimə.

Oxudum mərd şerini,

Kirpiyimdə göz yaşı.

Göz yaşı uçdu getdi

Dibsiz qaranlıqlara.

Darmadağın eyləyən

İldırımla yanaşı!

Oxudum hər sətirini, kipriyimdə göz yaşı.

Moskva, Lefortova zindanı, 5 nisan 1990.