Gözlərin aydın, Vətən,

İlk dəfə Cəbrayılda

Qarı düşmən xar oldu.

Füzulidə “hay”ların

“Yuvası” tar-mar oldu.

Sənin Suqovuşanda

Qanın duruldu Vətən!

Hadurutda yadların

Bağrı yarıldı, Vətən!

Xudafərin, Zəngilan

Dikəlti öz qəddini.

Qubadlıda dağladıq

Namərd harsın oğlunun

Qarımış (i)rəddini.

Şuşada ərənlərin

Qanlarıyla yazıldı

Qəhrəmanlıq dastanın.

Zəfər müjdəli oldu

Ötüb keçən hər anın.

Laçında, Kəlbəcərdə

Ünyetməz dağın-daşın

Yenilməz səngər oldu.

Bu qeyrət savaşında

Say-seçmə oğulların

Cərgə-cərgə düzlənib

Müsəlləh əsgər oldu.

Ağdamdan hər tərəfə

Yayıldı azan səsi.

Könülləri oxşadı

Bir vaxtlar oba-oba

Xanın bağrından qopan

“Qarabağ şikəstəsi”...

Gec-tez müzəffər ordum

Bir gün qədəm qoyacaq

Yenidən Xankəndinə.

Al günəş nur saçacaq

Hər bərənə-bəndinə...

Var ol, ana Vətənim,

Sinəmizə sığmayan

Həm ürəksən, həm də can.

Qoy, üçrəngli bayrağım

Əbədi dalğalansın

Şəhid ucalığından...

Ta dilim gəlmir deyəm

Ağrıyır haran, Vətən?!

Məlhəmini ərənlər

Tapdılar Qarabağda,

Şükürlər olsun daha

Sağalır, sağalacaq

Köksündə illər boyu

Sızlayan yaran Vətən!!!

22.11.2020